Zasady pisowni wyrazów z „ó” i „u”
Literę "ó" piszemy:
- Gdy "ó" wymienia się na o, e, a, np.:
ogród - ogrody
pióro - pierze
mówić - mawiać - W zakończeniach rzeczowników –ów, -ówka, -ówna, np.: Kraków, klasówka, główka, Nowakówna.
Uwaga na wyjątki: skuwka, wsuwka, zasuwka. - W zakończeniu dopełniacza rzeczowników rodzaju męskiego, domów, chłopców, ołówków, piórników.
- W wyrazach niewymiennych, kiedy trzeba pamiętać pisownię wyrazów, np.: król, wróżka, różdżka, chór, różne, równy, góra, jaskółka, wróbel.
- Na początku wyrazów: ósmy, ósemka, ów, ówdzie, ówczesny.
Literę "u" piszemy:
- Na końcu wszystkich wyrazów, np.: roku, domu, sklepu
- W czasownikach zakończonych cząstką -uj, -uje ( "uje się nie kreskuje"), np. rysuje, maluję, wędrujemy,
- W zakończeniach rzeczowników: -un, -um,-unek, -uchna,-uszka, -uszek, -uch, -us,-usia, np.
piorun, centrum, rysunek, matuchna, garnuszka, Mateuszek, maluch, dzikus, mamusia - W wyrazach, których pisownię należy zapamiętać, np.: cukierek, cukinia, burza, kurtka, mur, rurka, luźny, nudny, buzia
Opracowała: Beata Pińska